تغذیه صحیح گیاه یکی از عوامل مهم در بهبود کیفی و کمی محصول به شمار می آید.در تغذیه گیاه نه تنها باید هر عنصر به اندازه کافی در دسترس گیاه قرار بگیرد،بلکه ایجاد تعادل و رعایت نسبت میان همه عناصر گیاهی از اهمیت زیادی برخوردار است،چرا که در حالت تعادل تغذیه ای با اضافه کردن مقداری از عناصر غذایی نه تنها افزایش عملکرد رخ نمی دهد بلکه اختلالاتی نیزدر رشدگیاه و در نهایت افت عملکرد مطرح می شود. امروزه از کودها به عنوان ابزاری برای نیل به حداکثر تولید در واحد سطح استفاده می شود،منتها این کودها بایستی بتوانند علاوه بر افزایش تولید،کیفیت محصولات کشاورزی را ارتقاء داده و ضمن آلوده نکردن محیط زیست به ویژه آبهای زیر زمینی، تجمع مواد آلاینده نظیر نیترات در اندامهای مصرفی محصولات باغی را به حداقل ممکن تنزل دهند، علاوه بر آن ضمن افزایش راندمان کودی، سلامتی انسان نیز تأمین شده باشد.

عنصر شیمیایی که برای رشد و تولید مثل گیاه ضروری باشد را تغذیه گیاهی گویند. عناصر غذایی ضروری گیاه دارای چهارمعیار می باشد:

آن عنصر ضروری باشد یعنی بدون حضور آن چرخه گیاه اعم از رشد زایشی و رویشی تکمیل نمی­شود

تمام نقش های آن عنصر فقط بوسیله خودش جبران شود

نقش مستقیمی در ساختارهای مختلف گیاه داشته باشد

ضروری بودنش برای تعداد زیادی از گیاهان مشخص شده باشد (ضرورت برای دامنه وسیعی از گیاهان باشد)

هفده عنصر به عنوان عناصر ضروری گیاهان شناخته شده اند که دارای چهار معیار بالا می باشند. سه عنصر کربن، اکسیژن و هیدروژن که ازآب یا هوا مشتق می شوند. چهارده عنصر غذایی دیگر از خاک یا محلول غذایی بدست آمده اند. عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیوم و سولفور جزء عناصر پرمصرف گیاه می باشد که بیش از 0/1 درصد مورد نیاز گیاه است . عناصرآهن، روی، منگنز، بر، مس، مولیبدن و کلر به مقدار بسیار ناچیزی مورد نیاز گیاه است ( کمتر از0/01 درصد) و به همین علت آنها را عناصر کم مصرف می نامند.